Woef, ik ben kleine Moritz, een West-Highland-Terrier zoals hij in het boek staat - - en ik moet je mijn verhaaltje vertellen.
Als pup kwam ik bij mijn nieuwe familie in Hückelhoven en ik kan je vertellen dat ik daar de beste tijd heb gehad. Mijn baasje en bazinnetje zijn de beste hondenouders, waar katten alleen maar van kunnen dromen.
Ik was goed ingeburgerd, puppyschool, alles was perfect. Maar toen kreeg ik darmparasieten (giardia). Die moesten natuurlijk uit mijn darmen. Ik kreeg een sterk ontwormingsmiddel. Maar mijn lijfje werd behoorlijk overspoeld met alles en ik kreeg hele erge darmproblemen. In het begin had ik diarree, moest ik overgeven, kon ik niet meer eten of poepen. Mijn bazinnetje en baasje herkenden mijn acute situatie en brachten me naar de dierenarts. Snuffelen en snotteren, een spoedoperatie of ik zou sterven, zei mijn dierenarts. Het zag er niet goed voor me uit. Mijn vader en moeder waren er kapot van en maakten zich grote zorgen om mij, want ik had maar een kleine kans om te overleven.
Mijn dierenarts, de beste die je je kunt voorstellen. Dr Rucholl, heeft alles gegeven en ik heb de operatie overleefd en het gehaald. Ik ben een beetje een vechter en wilde eerst zelf de wereld ontdekken. Verzorgd door mijn mama en papa keek ik uit naar mijn eerste kleine portie vlees. Te vroeg, mijn maag was nog niet helemaal in orde, ik bleef maar diarree houden. Wat was dat ook alweer? Die parasieten waren allemaal weg. Heerlijke worst! Wat te doen?
Papa en mama belden mijn voedingsdeskundige Carola Zintl van Anifit. Ze zei dat het een intolerantie voor bepaalde soorten vlees kon zijn. Het eerste wat ze voorstelde was een eliminatieproces. Hieruit kwam een intolerantie voor rundvlees, rijst en een paar andere voedingsmiddelen naar voren. In samenwerking met de natuurgeneeskundige van Anifit stelden ze een dieetplan voor me op en een darmrevalidatie- en herstelprogramma. Na twee weken kip probeerden we het opnieuw, maar helaas reageerde ik nog steeds op een paar dingen. Maar ik wilde niet mijn hele leven kip eten. Het darmrevalidatieprogramma moest met nog eens 4 weken worden verlengd en ik moest weer kip eten. Wat saai, maar wat moest ik dan? Mijn meesteres en meester waren streng voor me en hielden zich strikt aan het dieetplan van mevrouw Zintl.
Wau, Wau, klaar, na 6 weken reageerde ik niet meer en kon ik alles weer eten. Ik kan ook weer alle soorten vlees verdragen. Dus het was het waard, ook al kwam de kip al mijn oren uit. Ik ben trots op mezelf en op mijn vader en moeder dat ze zoveel geduld met me hebben gehad. Gelukkig heb ik geen duur speciaal voer nodig, alleen de gedachte al en de kunstmatige geur zouden het leven van mijn vleesetende hond verwoest hebben. Mijn diarree en maag- en darmproblemen zijn ook allemaal verdwenen. Nu kan ik weer echt genieten van het leven van mijn hond.
Ik wil iedereen een grote woef, woef blaf geven. Aan alle mensen die eraan hebben bijgedragen dat het vandaag weer zo goed met me gaat. Aan mijn dierenarts Dr. Rucholl, die mijn leven heeft gered. De voedingsdeskundige Carola Zintl in samenwerking met de alternatieve behandelaar van Anifit, die mijn voedselallergie hebben kunnen bestrijden. Maar vooral aan mijn baasje en bazinnetje, voor hun liefdevolle zorgen, hun geduld met mij en de eindeloze knuffels.
...dankzij mijn fokker, die bij mij een contactallergie voor wasverzachter vaststelde.
Woef en dat is het, ik moet mezelf trakteren op een portie "Zum goldenen Ochsen".
Je hond Moritz Schindler uit Hückelhoven
Dit ervaringsverslag is automatisch vertaald.