Jenny

Woef woef!

Toen ik precies 14 maanden geleden vanuit het dierenasiel bij mijn nieuwe baasje kwam, was ik in het begin erg verdrietig en had ik totaal geen eetlust omdat ik mijn vorige baasje had verloren. Mijn nieuwe baasje deed er alles aan en bood me veel verschillende soorten eten aan, maar ik was nooit echt enthousiast. Tot op een dag mijn beste nieuwe vriendin Bella met haar baasje langs kwam en een blikje Anifit in haar tas had. Ze zei dat ik het moest proberen, maar dat je het niet in de winkel kon kopen, je kon het alleen bestellen.

Mijn bazin was erg sceptisch en zocht eerst meer uit over Anifit en of ik niet iets slechts binnenkreeg. Maar blijkbaar vond ze alles goed en kon ik eindelijk mijn testmaaltijd doen. En zie, het smaakte zo goed dat ik voor het eerst in maanden mijn hele kom in één keer op at! Iedereen was verbaasd en blij omdat ik eindelijk met plezier at en niet, zoals gewoonlijk, met veel tegenzin en alleen omdat de honger me ertoe dreef. Dit is nu onderdeel van het dagelijks leven geworden, maar mijn bazin is nog steeds blij omdat ik sinds het nieuwe voer (hondenvoer) niet meer naar de dokter hoef vanwege mijn hoest. Ze zei dat het een allergie was en gaf me een vreselijke por in mijn bips.
Het spreekt voor zich dat ik hierdoor altijd mijn eten at en natuurlijk omdat het heerlijk smaakte.
En trouwens, mijn spijsvertering is zo veranderd dat mijn "zaken" nu geen gevolgen meer hebben. Vroeger moest ik gedept worden met een vochtige doek, wat erg onaangenaam was voor mij, en aan het gezicht van mijn Meesteres te zien, was het ook niet leuk voor haar.

Al met al ben ik nu in de 7e hondenhemel en blij dat alles goed is afgelopen. Hopelijk kunnen nog veel meer collega's hun "blikopeners" overtuigen hoe goed Anifit is, zodat iedereen net zo goed af is als ik.

Oh, en trouwens: sinds die vreemde man die altijd de pakjes brengt mijn Anifit bij zich heeft, ben ik altijd heel lief voor hem!

Een vrolijke woef-woef

Jenny uit Wiesbaden.

Juni 2007

Dit ervaringsverslag is automatisch vertaald.